ข้อสอบ 5ข้อ

1.Topology แบ่งออกเป็นกี่แบบ
ก. 5 แบบ
ข. 6 แบบ
ค. 7 แบบ
ง. 8 แบบ
เฉลย 5 แบบ ได้แก่ 1.โทโปโลยีแบบบัส (BUS)
2.โทโปโลยีแบบวงแหวน (RING)
3.โทโปโลยีแบบดาว (STAR)
4.โทโปโลยีแบบ Hybrid
5.โทโปโลยีแบบ మెష్
2. โทโปโลยีแบบบัส มีข้อดีอย่างไร
ก. ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการวางสายสัญญาณมากนัก สามารถขยาย
ข. สามารถขยายระบบได้ง่าย
ค. เสียค่าใช้จ่ายน้อย
ง. ถูกทุกข้อ
เฉลย ถูกทุกข้อ เพราะโทโปโลยีแบบบัสมีข้อดีคือ ข้อดี- ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการวางสายสัญญาณมากนัก สามารถขยายระบบได้ง่าย เสียค่าใช้จ่ายน้อย ซึ่งถือว่าระบบบัสนี้เป็นแบบโทโปโลยีที่ได้รับความนิยมใช้กันมากที่สุดมา ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เหตุผลอย่างหนึ่งก็คือสามารถติดตั้งระบบ ดูแลรักษา และติดตั้งอุปกรณ์เพิ่มเติมได้ง่าย ไม่ต้องใช้เทคนิคที่ยุ่งยากซับซ้อนมาก
3. โทโปโลยีแบบวงแหวนหรือแบบ RING มีข้อดีอย่างไร
ก. ผู้ส่งสามารถส่งข้อมูลไปยังผู้รับได้หลาย ๆ เครื่องพร้อม ๆ กัน โดยกำหนดตำแหน่งปลายทางเหล่านั้นลงในส่วนหัวของแพ็กเกจข้อมูล Repeaterของแต่ละเครื่องจะทำการตรวจสอบเองว่า ข้อมูลที่ส่งมาให้นั้น เป็นตนเองหรือไม่
ข. การส่งผ่านข้อมูลในเครือข่ายแบบ RING จะเป็นไปในทิศทางเดียวจากเครื่องสู่เครื่อง จึงไม่มีการชนกันของสัญญาณ ข้อมูล
ค. คอมพิวเตอร์ทุกเครื่องในเน็ตเวิร์กมีโอกาสที่จะส่งข้อมูลได้อย่างทัดเทียมกัน
ง. ไม่มีข้อถูก
จ. ถูกทั้งข้อ ก ข ค
เฉลย ข้อ จ เพราะโทโปโลยีแบบ RING มีข้อดีคือ- ผู้ส่งสามารถส่งข้อมูลไปยังผู้รับได้หลาย ๆ เครื่องพร้อม ๆ กัน โดยกำหนดตำแหน่งปลายทางเหล่านั้นลงในส่วนหัวของแพ็กเกจข้อมูล Repeaterของแต่ละเครื่องจะทำการตรวจสอบเองว่า ข้อมูลที่ส่งมาให้นั้น เป็นตนเองหรือไม่- การส่งผ่านข้อมูลในเครือข่ายแบบ RING จะเป็นไปในทิศทางเดียวจากเครื่องสู่เครื่อง จึงไม่มีการชนกันของสัญญาณ ข้อมูลที่ส่งออกไป- คอมพิวเตอร์ทุกเครื่องในเน็ตเวิร์กมีโอกาสที่จะส่งข้อมูลได้อย่างทัดเทียมกัน
4. โทโปโลยีแบบ STAR มีหน้าที่อย่างไร
ก. เป็นศูนย์กลางของการเชื่อมต่อสายสัญญาญที่มาจากเครื่องต่าง ๆ ในเครือข่าย และควบคุมเส้นทางการสื่อสาร ทั้งหมด เมื่อมีเครื่องที่ต้องการส่งข้อมูลไปยังเครื่องอื่น ๆ ที่ต้องการในเครือข่าย เครื่องนั้นก็จะต้องส่งข้อมูลมายัง HUB หรือเครื่องศูนย์กลางก่อน แล้ว HUB ก็จะทำหน้าที่กระจายข้อมูลนั้นไปในเครือข่ายต่อไป
ข. เป็นรูปแบบที่ เครื่องคอมพิวเตอร์ทุกเครื่องในระบบเครือข่าย ทั้งเครื่องที่เป็นผู้ให้บริการ( Server) และ เครื่องที่เป็นผู้ขอใช้บริการ(Client) ทุกเครื่องถูกเชื่อมต่อกันเป็นวงกลม ข้อมูลข่าวสารที่ส่งระหว่างกัน จะไหลวนอยู่ในเครือข่ายไปใน ทิศทางเดียวกัน โดยไม่มีจุดปลายหรือเทอร์มิเนเตอร์เช่นเดียวกับเครือข่ายแบบ BUS ในแต่ละโหนดหรือแต่ละเครื่อง จะมีรีพีตเตอร์ (Repeater) ประจำแต่ละเครื่อง 1 ตัว ซึ่งจะทำหน้าที่เพิ่มเติมข้อมูลที่จำเป็นต่อการติดต่อสื่อสารเข้าในส่วนหัวของแพ็กเกจที่ส่ง และตรวจสอบข้อมูลจากส่วนหัวของ Packet ที่ส่งมาถึง ว่าเป็นข้อมูลของตนหรือไม่ แต่ถ้าไม่ใช่ก็จะปล่อยข้อมูลนั้นไปยัง Repeater ของเครื่องถัดไป
ค. คือ สายรับส่งสัญญาณข้อมูลหลัก ใช้เป็นทางเดินข้อมูลของทุกเครื่องภายในระบบเครือข่าย และจะมีสายแยกย่อยออกไปในแต่ละจุด เพื่อเชื่อมต่อเข้ากับคอมพิวเตอร์เครื่องอื่น ๆ ซึ่งเรียกว่าโหนด (Node) ข้อมูลจากโหนดผู้ส่งจะถูกส่งเข้าสู่สายบัสในรูปของแพ็กเกจ ซึ่งแต่ละแพ็กเกจจะประกอบไปด้วยข้อมูลของผู้ส่งและผู้รับ
ง. ไม่มีข้อถูก
เฉลย ข้อ ก. โทโปโลยีแบบSTAR มีหน้าที่เป็นศูนย์กลางของการเชื่อมต่อสายสัญญาญที่มาจากเครื่องต่าง ๆ ในเครือข่าย และควบคุมเส้นทางการสื่อสาร ทั้งหมด เมื่อมีเครื่องที่ต้องการส่งข้อมูลไปยังเครื่องอื่น ๆ ที่ต้องการในเครือข่าย เครื่องนั้นก็จะต้องส่งข้อมูลมายัง HUB หรือเครื่องศูนย์กลางก่อน แล้ว HUB ก็จะทำหน้าที่กระจายข้อมูลนั้นไปในเครือข่ายต่อไป
5. โทโปโลยีแบบ HIBRID มีการผสมผสานระหว่างระบบอะไรบ้าง
ก. ทั้ง 5 ระบบ
ข. ระบบบัส ระบบริง ระบบสตาร์
ค. ระบบริงกับระบบบัส
ง. ไม่มีข้อถูกเฉลยข้อ ข เป็นการรวมกันของระบบบัส ระบบริง และระบบสตาร์

FIBER OPTICS TO THE HOME (FTTH)

FIBER OPTICS TO THE HOME (FTTH)
จาก ADSL สู FTTH
ระบบ ADSL (Asynchronous Digital Subscriber Line) เปนระบบการสื่อสารขอมูลที่ชวยใหขอมูลที่มี
แบนดวิดทสูง ๆ (เชน ภาพ) สามารถเดินทางในระบบสายสงทองแดงได โดยทั่วไปสายโทรศัพทที่เดินไปยังบานผู
เชาหรือที่เรียกวาสายดร็อบไวร (drop wire) ก็จะเปนสายทองแดงเสนเล็ก ๆ ที่มีขีดจํากัดในการสงผานขอมูลไดไม
มาก แตการที่ผเชาสามารถใชสายทองแดงสื่อสารขอมูลคอมพิวเตอรขนาดใหญ เชน สัญญาณภาพ หรือรวมไปถึง

การสื่อสัญญาณดิจิตอลที่มีอัตราการสงขอมูลหรือบิตเรต (bit rate) สูงได นั่นก็เพราะเทคโนโลยี ADSL จะทําหนา
หนาที่บีบอัดขอมูลใหมีขนาดเล็กลงจากเดิม จนสามารถสงผานไปในสายทองแดงซึ่งเปรียบเสมือนทอที่มีขนาด
เล็กได โดยปรกติ ADSL ที่ใหบริการพื้นฐาน จะใหความเร็วในการสงขอมูลอยูที่ประมาณ 1-2 Mb/s (บานเราเริ่มที่
128 kb/s) แตตัวระบบเองก็มีความสามารถที่จะสงขอมูลผานสายทองแดงดวยความเร็วที่สูงขึ้นเปน 12, 24 และ
40 Mb/s ได ซึ่งระบบที่มีความเร็วสูงขึ้นนี้บางทีอาจเรียกชื่อระบบเปน HDSL (High bit rate Digital Subscriber
Line) หรือ VHDSL (Very High bit rate Digital Subscriber Line) เปนตน อยางไรก็ตาม การสงขอมูลผานสาย
สงทองแดงมีขอดอยประการหนึ่งตรงที่ความเร็วในการสื่อขอมูลจะมีคาลดลงเมื่อระยะทางเพิ่มขึ้น
แมวา ADSL/HDSL/VHDSL จะสามารถสงขอมูลไดมากในชวงเวลาสั้น ๆ ก็ตาม แตเมื่อเทียบกับอัตรา
การเติบโตของผูใชบริการอินเตอรเน็ต ประกอบกับความตองการสื่อสารขอมูลในหลาย ๆ รูปแบบ โดยเฉพาะ
ขอมูลที่เปนสัญญาณภาพอยางตอเนื่อง ความเร็วที่ระบบ xDSL ( x หมายถึงอาจเปน A หรือ H หรือ VH ก็ได)
สามารถตอบสนองได กลั บ ดู จ ะช า เกิ น ไป จึ ง จํ า เป น ต อ งหาทางออกใหม ซึ่ ง ในที่ สุ ด ก็ ถึ ง เวลาของการนํ า
เสนใยนําแสงมาแทนที่ระบบสายสงทองแดงเพื่อการเขาถึง (access) บานผูเชา (subscriber) ดวยระบบที่เรียกวา
FTTH (Fiber-To-The-Home) (บางคนเรียก FTTP – Fiber To The Premise) ทั้งนี้เสนใยนําแสงมีคุณสมบัติ
เปรียบเสมือนทอนําสัญญาณขนาดใหญ ที่สามารถสงผานขอมูลที่มีขนาดใหญดวยความเร็วสูง ๆ ได (ปจจุบัน
ความเร็ ว ข อ มู ล สู ง สุ ด ที่ เ ดิ น ทางในเส น ใยนํ า แสงอยู ใ นเทอมของ เทอราบิ ต ต อ วิ น าที (Tb/s) หรื อ
1,000,000,000,000 บิตตอวินาที) ทําให FTTH สามารถใหบริการสื่อสารขอมูลไดหลายรูปแบบพรอมกัน เชน
ระบบอินเตอรเน็ตความเร็วสูง และระบบเคเบิลทีวี (CATV) เปนตน จากคุณสมบัติดังกลาว หลายคนเชื่อวา FTTH
จะเปนทางเลือกที่สําคัญของระบบโครงขายที่ใหบริการผูเชาในอาคารบานเรือนดวยระบบบรอดแบนดความเร็วสูง
(จริง ๆ) หรือ Broadband-access network
1.2 ความเปนมาของ FTTH
แนวความคิดในการนําระบบ FTTH เขามาใชเพื่อเชื่อมโยงสายสงสัญญาณดวยเสนใยนําแสงไปสูบานผู
เชาโดยตรง เริ่มขึ้นในราวกลางทศวรรษที่ 1970's แตก็ไมประสบความสําเร็จในเชิงพาณิชย อุปสรรคสําคัญใน
ขณะนั้นคือ ระบบและเสนใยนําแสงมีราคาแพงมาก เมื่อเทียบกับระบบสายสงทองแดง ทําใหภาคธุรกิจไมสนใจ
ลงทุนโดยเฉพาะในสวนที่ตองเชื่อมโยงเสนใยนําแสงสูบานผูเชาโดยตรง และเพื่อเปนการลดตนทุนในสวนนี้ ระบบ
FTTC (fiber to the curb) และระบบ HFC (hybrid fiber/coax) จึงไดถูกพัฒนาขึ้น โดยระบบที่ถูกพัฒนาขึ้นมานี้
จะใชระบบสายสงสัญญาณแบบผสม คือมีท้ังเสนใยนําแสงและสายสงทองแดงใชงานรวมกันในโครงขาย โดย
ระบบ FTTC จะเนนที่การใชงานสายสงเสนใยนําแสงตลอดโครงขายไปสิ้นสุดยังหัวถนนหรือปากทางเขาหมูบาน
เทานั้น ในสวนของสายสงที่เขาถึงบานผูเชายังคงเปนสายทองแดงอยู ทําใหระบบ FTTC และ HFC มีราคาถูกลง
กวา FTTH (ในขณะนั้น) มาก แตในขณะเดียวกัน ก็สามารถใหบริการขอมูลความเร็วสูงได เพราะโครงขายสวน
ใหญใชเสนใยนําแสงเปนทอนําสัญญาณ ทั้งนี้ ระบบ HFC กลับเปนที่นิยมกวา FTTC เพราะราคาคอนขางจะถูก
กวา เนื่องจากระบบสายสงยังคงมีสวนประกอบของสายสงทองแดงมากกวา ตัวอยางของระบบ HFC ที่นํามาใช
ในบานเรา ไดแก ระบบเคเบิลทีวี (ที่เปนเคเบิลจริง ๆ ไมใชสวนของการรับสัญญาณผานดาวเทียม)
ตอมาเมื่ อถึงยุคสมัยของการสื่อสารขอมูลยุคโลกาภิวัฒ นดวยระบบอินเตอเน็ต ความตองการในการ
สื่อสารขอมูลเริ่มขยายตัวขึ้นมาก เพราะในทุก ๆ เดือน จะมีจํานวนผูใชบริการอินเตอรเน็ตเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ สงผลให
ความตองการในการสื่อสารขอมูลปริมาณมากที่มีความเร็วสูง ก็เริ่มเพิ่มมากขึ้นดวยตามลําดับ ในขณะที่โลกไดถูก
ยอลงดวยการเชื่อมโยงดวยระบบโครงขายและอินเตอรเน็ต ทําใหปริมาณผูใชที่ตองการสื่อสารขอมูลความเร็วสูง
เริ่มมีมากขึ้น เชน กลุมผูใชที่เปนธนาคาร ตางตองการเชื่อมโยงระบบสื่อสารขอมูลของตนเองระหวางสาขาตาง ๆ
ที่อยูในพื้นที่ตาง ๆ ทั่วประเทศ เปนตน เพื่อตอบสนองความตองการดังกลาว ผูใหบริการจึงไดนําระบบบริการแบบ

ISDN (Integrated Services Digital Network) เขามาใช โดยตัวระบบทํางานสื่อสารขอมูลแบบดิจิตอล ทําให
ขอมูลตาง ๆ ที่มีลักษณะพื้นฐานดั้งเดิมไมเหมือนกัน สามารถสื่อสารรวมกันได เนื่องจากขอมูลทุกประเภทจะถูก
ทําใหเปนดิจิตอล ซึ่งมีสถานะเพียง 2 ระดับ คือ ศูนย “0” กับหนึ่ง “1” เทานั้น ดังนั้นขอมูลทุกชนิดจึงถูกระบบ
มองเห็ นเปนแบบเดียวกั นหมด ทํ าใหสื่ อสารรวมกั นได นอกจากนี้ระบบ ISDN ยัง ถูกออกแบบให ใช สายส ง
เสนใยนําแสงเชื่อมโยงไปยังบานผูเชาหรือสํานักงานไดโดยตรง ผูเชาเพียงแตแจงความจํานงและเสียคาบริการ
เฉพาะ ก็สามารถใชงานได สําหรับผูใชบริการที่ตองการสื่อสารขอมูลสวนตัวดวยทอสัญญาณขนาดใหญ ก็อาจทํา
ไดดวยการเชาสายสง (leased line) ที่เปนเสนใยนําแสง
ระบบ ISDN เปนระบบที่เสมือนเปนกาวแรกใหมีการใชเสนใยนําแสงเชื่อมโยงไปยังบานผูเชา แต ISDN
เองถูกออกแบบขึ้นโดยเนนที่ระบบสลับสายหรือสวิตชิ่ง (switching) อีกทั้งการเชาคูสายเสนใยนําแสงเพื่อขอใช
บริการ คอนขางจะมีราคาแพง ทําใหระบบ ISDN ไมเปนที่นิยมของผูใชบริการอินเตอรเน็ต แตดวยปริมาณขอมูล
สื่อสารที่นบวันจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จึงไดมีการพัฒนาระบบ ADSL ขึ้น เพื่อใหผูเชายังคงสามารถใชสายสงทองแดง
ั
เดิมได แตในขณะเดียวกันก็สามารถสื่อสารขอมูลความเร็วสูงไดดวยการเพิ่มคาใชบริการอีกไมมากนัก
การเติบโตของของระบบอินเตอเน็ตในอัตรากาวหนา (หากมองเปนกาวกระโดก็คงไมผิดนัก) และความ
ตองการบริโภคขอมูลในรูปแบบตาง ๆ ทําให ADSL เริ่มมีปญหาในการใหบริการ แมวา HDSL จะสามารถ
ใหบริการไดสูงถึง 40 Mb/s ก็ตาม ความนิยมของผูใชอินเตอรเน็ตที่ตองการสื่อสารขอมูลขนาดใหญ เชน ขอมูล
ภาพนิ่งที่มีความละเอียดสูง และ ขอมูลภาพเคลื่อนไหว ลวนเปนปจจัยที่ทําใหเกิดการแขงขันในการใหบริการ
แบบบรอดแบนด (Broadband) มากยิ่ งขึ้ น ประกอบกั บเทคโนโลยี ของระบบสื่ อสารดว ยเส นใยนําแสง มีการ
พัฒนาไปจากเดิมมาก ทําใหมีระบบสื่อสารเชิงแสงมีราคาถูกลง จึงไดมีการนําเทคโนโลยี FTTH เขามาใชใหม เพื่อ
เปนทางออกของการใหบริการแบบบรอดแบนด (จริง ๆ)
FTTH เริ่มทําใหตลาดการใหบริการขอมูลแบบบรอดแบนดชนิดเขาถึงบานผูใชโดยตรงเริ่มคึกคักขึ้นก็
ในชวงเริ่มสหัสวรรษใหม (ตั้งแตปค.ศ. 2000 เปนตนมา) ปจจุบันในแตละเดือนจะมีจํานวนผูใช FTTH เพิ่มขึ้นถึง
ประมาณ 100,000 ราย ในบรรดาประเทศตาง ๆ ที่เปนผูนําในการใหบริการ FTTH เชน อเมริกา ออสเตรเลีย
ญี่ปุน และบางประเทศในยุโรปนั้น ญี่ปุนดูจะเปนประเทศที่มีอัตราการเติบโตของ FTTH มากที่สุดในชวงไมกี่ปที่
ผานมา ญี่ปุนเริ่มนําระบบ FTTH เขามาใชอยางจริงจังในป ค.ศ. 2002 (พ.ศ. 2545) โดยบริษัท NTT ทั้งนี้
ผูใชบริการจะสามารถสื่อสารขอมูลดวยความเร็วขั้นต่ําประมาณ 100-150 Mb/s ดวยการเสียคาใชจายที่แพงกวา
ADSL ประมาณไมเกินสองเทา (แตขอมูลมีความเร็วมากกวารวม 100 เทา !) และเมื่อถึงเดือนพฤษภาคม ค.ศ.
2005 (พ.ศ. 2548) ไดมีสมาชิกผูใชบริการมากถึง 2.8 ลานราย ทั้งนี้บริษัท NTT ตั้งเปาไววานาจะมีผูใชบริการถึง
30 ลานรายในป ค.ศ. 2010 (พ.ศ. 2553)
ในสวนของตลาดในเมืองไทย ระบบ ADSL เริ่มมีบทบาทในการทําใหธุรกิจการใหบริการขอมูลแบบบรอด
แบนดมีความคึกคักขึ้นตั้งแตป พ.ศ. 2548 เปนตนมา ดวยการใหบริการขอมูลดวยอัตราเร็วประมาณ 1-2 Mb/s
โดยผูเชาเสียคาบริการในอัตราที่ยอมรับได อีกทั้งการแขงขันที่กําลังกอตัวขึ้น นาจะมีแนวโนมทําใหคาบริการถูกลง
พรอมกับการใหบริการดวยอัตราการสื่อสารขอมูลที่มีความเร็วเพิ่มขึ้น จึงไมนาแปลกใจเลยวา ปจจุบัน (พ.ศ.
2549) เริ่มมีกลุมผูประกอบการหลายรายในเมืองไทย เริ่มหาพันธมิตรและวางแผนที่จะนําระบบ FTTH มา
ใหบริการในเมืองไทยกันแลว
2. ความสําคัญของ FTTH ในวงการสื่อสาร
2.1 ทําไมตองเปน FTTH
ปจจัยสําคัญที่ทําให FTTH เปนระบบที่นาสนใจสําหรับผูเชา (subscriber) หรือผูใช (user) โดยเฉพาะ
ผูใชบริการอินเตอรเน็ตมีอยู 2 ประการ คือ ความสามารถในการสื่อสารขอมูลดวยความเร็วสูง (high capacity)
และ ระบบมีความนาเชื่อถือ (system reliability)
โครงสรางพื้นฐานของสายสงที่ใชในระบบ FTTH ถูกกําหนดใหเปนเสนใยนําแสงตลอดเสนทางจากผู
ใหบริการไปจนถึงบานผูเชา ทําใหไดทอนําสัญญาณที่มีขนาดใหญสามารถสงขอมูลปริมาณมาก ๆ ไดในคราว
เดียวกัน โดยปรกติระบบโครงขายสื่อสารที่เปนเสนทางหลักขนาดใหญหรือแบ็กโบน (backbone) ตางก็ใชสายสง
ที่เปนเสนใยนําแสงแทบทั้งสิ้ น ดัง นั้น การนําเสนใยนําแสงมาใชใ นการเขาถึ ง (access) ผูเ ชาโดยตรง ยอม
สามารถรองรับความเร็วในการสื่อสารขอมูลไดท้ังสิ้น ในระบบ FTTH ความเร็วในการสื่อสารขอมูลจะเริ่มตนที่
100 Mb/s (บางทีก็เริ่มที่ 150 Mb/s) ซึ่งถือวาเร็วกวา ADSL ถึง 100 เทา (เมื่อเทียบกับ 1 Mb/s) โดยหลักการแลว
FTTH ไดถูกออกแบบใหทํางานรวมกับระบบ ATM (Asynchronous Transfer Mode) ไดดวย ซึ่งในกรณีน้ีจะทํา
ใหความเร็วในการสงขอมูลเพิ่มขึ้นเปน 622 Mb/s ยิ่งไปกวานั้น โครงขายเสนใยนําแสงมีสวนประกอบของอุปกรณ
ชนิดพอน (PON - Passive Optical Network) ซึ่งเปนลักษณะของโครงขายที่มีสวนของอุปกรณแบบพาสซีฟ
(passive) คือสามารถทํางานไดโดยไมตองปอนกําลังงานจากภายนอก ซึ่งอุปกรณชนิดพอน (PON) สามารถ
รองรับการทํางานในรูปแบบตาง ๆ ที่อยูในโครงขายไดในเวลาเดียวกัน การออกแบบให PON มีอัตราการรวมใช
งาน (sharing ratio) ลดลง หรือ การเพิ่มความยาวคลื่นแสงที่เปนคลื่นพาห สามารถทําให FTTH สื่อสารขอมูลที่มี
ความเร็วขนาด 2.488 Mb/s ไดอยางสบาย
การใชเสนใยนําแสงเปนสื่อสัญญาณ (Transmission) ของระบบ FTTH ทําใหขอมูลที่เดินทางระหวาง
สถานีมีลักษณะเปนแสง ซึ่งแตกตางจากขอมูลที่เปนสัญญาณไฟฟาในระะบบสายสงทองแดง ลองนึกดูถึงระบบ
โทรศั พ ท แ บบเดิ ม ในขณะที่ มี ก ารใช ง านสนทนากั น อยู อาจมี ผู ไ ม ห วั ง ดี ทํ า การลั ก ลอบดั ก ฟ ง ด ว ยการนํ า
เครื่องโทรศัพทมาตอพวง (Tapping) กับสายโทรศัพทที่เชื่อมตอเขาบานคูสนทนา (แนนอนตองตอพวงนอกบาน
โดยไม ใหใครรู) เพี ยงแค นี้ขอมูล ก็ไมเป นความลับอีกตอไป หรือหากวามีการสื่อสารเป นขอมูล ดิจิตอล คนที่ มี
ความรู (แตใชในทางที่ผิด) ก็สามารถนําสายไฟมาตอพวง (Tapping) เพื่อดึงสัญญาณไฟฟาออกมาไดโดยงาย
ลักษณะเชนนี้ทําใหการสื่อสารขอมูลไมมีความปลอดภัยและไมนาเชื่อถือ ในกรณีของเสนใยนําแสง การดึงขอมูล
ออกมาจากสายสงไมสามารถทําไดโดยงายเหมือนสายไฟฟา เพราะแสงจะเดินทางอยูภายในแนวแกนกลางของ
เสนใยนําแสง ไมมีการรั่วไหลออกสูภายนอกทางผิวโดยรอบ การนําเสนใยนําแสงอื่นมาสัมผัสผิวเสนใยนําแสง
(เหมือนสายไฟฟา) ไมอาจทํ าให แสงสง ผานระหวางกั นได จึ งทําใหการลักลอบดึงสั ญญาณแสงไมอาจทํ าได
โดยสะดวก (หากจะทําจริง ๆ ตองลงทุนใชอุปกรณและวิธีการพิเศษ ซึ่งไมคุมกัน) จึงทําใหการสื่อสารระบบ FTTH
มีความปลอดภัยและนาเชื่อถือ นอกจากนี้ เสนใยนําแสงในระบบสื่อสารมักทํามาจากแกว ไมเปนสนิมเหมือน
สายไฟ ทําใหมี ความทนทานตอการเปลี่ ยนแปลงของสภาพแวดลอมสูงอี กทั้ง ยัง มีอายุการใช งานสูง กวาสาย
ทองแดงอีกดวย
2.2 ขอดีของระบบ FTTH
แนวความคิดของเทคโนโลยี FTTH มีมานานรวม 40 ป แตเพิ่งจะมามีบทบาทตอระบบสื่อสารในชวงเวลา
เพียงไมกี่ปมานี้ ทั้งนี้มิใชเพียงแคเหตุผลที่เสนใยนําแสงมีราคาถูกลงเทานั้น แตยังมีองคประกอบอื่น ๆ ที่เปนขอดี
ของระบบ ดังนี้
• ระบบมีความเร็วสูง (High Capacity)
• เสนใยนําแสงมีขอดีเหนือระบบสายสงอื่นอยางมากตรงที่สามารถสื่อสารขอมูลขนาดใหญมาก ๆ

ได เนื่องจากเสนใยนําแสงมีคุณสมบัติเสมือนเปนทอสงสัญญาณที่มีขนาดใหญมากนั่นเอง ใน
ระบบสื่ อ สารป จ จุ บั น การส ง ข อ มู ล แบบดิ จิ ต อลกํ า ลั ง เป น ที่ นิ ย ม เนื่ อ งจากทํ า ให ข อ มู ล มี
คุณภาพสูง อยางไรก็ตาม การสรางขอมูลดิจิตอลจากขอมูลดั้งเดิมที่เปนสัญญาณแอนะล็อก
(เชน ภาพและเสียง) ทําใหขอมูลมีขนาดใหญกวาเดิมมาก ดังนั้นหากตองการสงขอมูลขนาด
ใหญ ใ ห ถึ ง ปลายทางโดยรวดเร็ ว ต อ งส ง ผ า นสายส ง ด วยอั ตราเร็ ว (bit rate) ที่ สู ง ซึ่ ง
เส น ใยนํ าแสงสามารถรองรั บการทํา งานในลั กษณะเช นนี้ ได โดยไม จํา เป นต องใช เ ทคนิ คอื่ น
เพิ่มเติมก็ได ในสวนของระบบ FTTH เอง ถูกออกแบบใหสามารถสื่อสารขอมูลที่ความเร็วปรกติ
ประมาณ 155 เมกกะบิตตอวินาที (Mb/s) ซึ่งถือวามีความเร็วมากกวาระบบ ADSL (ที่ความเร็ว
ปรกติ 1.5 Mb/s) รวมรอยเทาเลยทีเดียว
• ความเร็วในการสื่อสารขอมูลของ FTTH ที่ใหบริการในบานเรา อาจเริ่มตนที่ความเร็วต่ํากวา 155
Mb/s ซึ่งถือวายังต่ํากวามาตรฐานพื้นฐานของมัน แสดงใหเห็นวาระบบ FTTH สามารถรองรับ
การใชในงานการสื่อสารขอมูลความเร็วสูงมากในอนาคตไดอยางไมตองสงสัย หากผูใชบริการ
ตองการความเร็วที่มากขึ้น (แนนอนก็ตองเสียคาบริการเพิ่มขึ้น) ก็สามารถเลือกความเร็ว (ตามที่
ผูให บริการกําหนด)ได มากถึง 622 Mb/s หากขอมูล ที่วิ่ง อยู ระบบ FTTH ทํางานรวมกั บ
ระบบสื่อสารแบบ ATM (Asynchronous Transfer Mode) ในโครงขายสื่อสารที่ใหบริการ
• ยิ่งไปกวานั้น ระบบ FTTH ยังมีความยืดหยุนสูง หากมีการปรับปรุงระบบ PON (Passive
Optical Network ซึ่งจะไดกลาวถึงตอไป) ใหมีสมรรถนะสูงขึ้น หรือ หากมีการนําระบบ DWDM
(Dense Wavelength Division Multiplex) ซึ่งเปนระบบการมัลติเพล็กสเชิงแสงที่ใชความยาว
คลื่นแสงเปนคลื่นพาห (carrier) มากกวาหนึ่งความยาวคลื่น (ดังที่ใชในระบบมาตรฐานของ
FTTH) ก็สามารถเพิ่มความเร็วของ FTTH ไดสูงถึง 2.488 Gb/s เลยทีเดียว.
• เมื่อเปรียบเทียบความเร็วในการสื่อสารขอมูล กับราคาการใหบริการซึ่งอาจสูงกวาระบบ xDSL
ไมมาก จะพบวาคาใชจายตอหนวยขอมูล (เชน y บาทตอขอมูลที่ 1 Mb/s) จะถูกกวาระบบที่ใช
ไฟฟาเปนสื่อสัญญาณมาก
• ระบบมีความนาเชื่อถือ (System Reliability)
• จากผลสํารวจพบวา ในกรณีของการพิจารณาเลือกใชระบบสื่อสารระยะไกล ลูกคาในปจจุบันให
ความสนใจตอระบบสื่อสารที่มีความนาเชื่อถือสูงเปนอันดับตน ๆ เหนือรายละเอียดที่เกี่ยวกับ
ราคคาใชจายซึ่งสอดคลองกับระบบ FTTH
• ความนาเชื่ อถื อของระบบ FTTH เกิ ดจากระบบสายส ง ที่เ ปนเส นใยนํ าแสง ซึ่ง วัส ดุที่ ใช ทํ า
เส น ใยนํ า แสงในระบบสื่ อ สารโทรคมนาคมมั ก เป น แก ว ทั้ ง นี้ แ ก ว จะมี ค วามทนทานต อ การ
เปลี่ยนแปลงของสภาพแวดลอมสูง อีกทั้งแกวไมเปนสนิม ทําใหเสนใยนําแสงมีอายุการใชงาน
นานมาก (เมื่อเทียบกับสายไฟโลหะ) ในการใชงานจริง วัสดุที่เปนเปลือกหุมเสนใยในลักษณะ
ของสายเคเบิล อาจสึกกรอนไปกอนตัวเสนใยนําแสงเอง อยางไรก็ตาม เคเบิลเสนใยนําแสงมักมี
อายุการใชงานอยางนอย 50 ปขึ้นไป ซึ่งถือวานานพอที่จะทําใหผูใชเกิดความมั่นใจในการนํา
สัญญาณของระบบ FTTH
• วัสดุที่ใชทําเสนใยแกวมีความเปนฉนวนไฟฟาโดยธรรมชาติ ทําใหปราศจากปญหาเกี่ยวกับการ
เหนี่ยวนําสนามแมเหล็กไฟฟา ซึ่งจะสงผลใหขอมูลสื่อสารไมมีสัญญาณรบกวนที่เกิดจากการ
เหนี่ยวนําสนามแมเหล็กไฟฟาเหมือนสายสงทองแดง สัญญาณสื่อสารในระบบ FTTH จึงเปน
สัญญาณที่สะอาดและเชื่อถือไดสูง
• ระบบ FTTH ใชเสนใยนําแสงเปนสายสงสัญญาณสงไปยังบานของผูใชผานอุปกรณที่เรียกวา
ONU (optical network unit) ซึ่งจะติดตั้งอยูภายในบานของผูเชา ONU นี้ทําหนาที่กระจาย
สัญญาณซึ่งสวนใหญเปนสัญญาณไฟฟาไปยังอุปกรณปลายทางที่อยูในบาน เชน คอมพิวเตอร
โทรศัพท หรือ โทรทัศน เปนตน เนื่องจากสายสงสัญญาณที่ตอเขากับ ONU เปนเสนใยนําแสง
ทําใหไมมีสวนของตัวนําเชื่อมตอเหมือนระบบโทรศัพท ทําใหชวยลดแรงไฟกระชาก (electrical
surge) ที่อาจเกิดจากฟาผา และการเหนี่ยวนําไฟฟา
• ระบบจายพลังงานไฟฟา (FTTH Powering)
• ในระบบโทรศัพทที่ใชสายทองแดงแบบเดิม (POT – Plain Old Telephone) มีขอดีตรงที่ระบบ
ยังคงใชงานไดเมื่อไฟดับ เนื่องจากพลังงานไฟฟาที่ทําใหระบบทํางานมาจากชุมสายโทรศัพท ไม
เกี่ยวของกับไฟฟาที่ใชอยูภายในบาน แตในระบบ FTTH อุปกรณ ONU (optical Network
Unit) ที่ติดตั้งอยูภายในบานของผูใชถือ เปนอุปกรณประเภท active ซึ่งหมายถึงอุปกรณที่ตอง
ใชพลังงานไฟฟาเพื่อทําใหตัวมั นทํางานได ประกอบกับเสนใยนําแสงไมสามารถนําพลังงาน
ไฟฟาไดเหมือนระบบสายโทรศัพททองแดง จึงจําเปนตองมีแหลงพลังงานไฟฟาเฉพาะสําหรับ
ONU นอกจากนี้ ONU ควรมีแบตเตอรีสํารอง เพื่อทําใหตัวมันสามารถทํางานไดแมไฟจะดับ ทํา
ใหระบบตองมีคาใชจายในการติดตั้งหรือ IFC (installed first costs) และคาใชจายตลอดการใช
งาน ( life-cycle costs : LCC) เพิ่มขึ้น
• อยางไรก็ตาม เทคโนโลยีในปจจุบัน สามารถออกแบบให ONU มีระบบจายพลังงานไฟฟาที่มี
ขนาดเล็ก รวมทั้งกินไฟต่ํา ซึ่งเมื่อคิดคํานวณเปรียบเทียบกับระบบ POT ที่ตองใชระบบจาย
พลังงานไฟฟาจากชุมสาย (ในขณะที่ระบบ FTTH ระบบพลังงานไฟฟาจะอยูที่บานผูใช) กลับ
กลายเปนวาพลังงานรวมที่เกิดขึ้นในระบบ FTTH กลับมีคานอยกวา ซึ่งเปนผลดีกับสภาพเสรษฐ
กิจของประเทศในระดับมหภาค
2.3 เทคโนโลยีขับเคลื่อน FTTH
แรงขั บเคลื่ อนสํ าคั ญที่ ทํ าให เทคโนโลยี FTTH ก าวเข าสู เ ชิ ง พาณิ ช ย ได แกเทคโนโลยี ตาง ๆ ที่ ผ าน
กระบวนการพัฒนามาแลวตั้งแตอดีตจนถึงปจจุบัน โดยเทคโนโลยีที่เกี่ยวของโดยตรงมี 5 ประเภท ไดแก
• แหลงกําเนิดแสงเลเซอร
• แหลงกําเนิดแสงชนิดสารกึ่งตัวนําที่มักใชในระบบสื่อสารเชิงแสงมี 2 ประเภท คือ แอลอีดี (LED
– Light Emitting Diode) และเลเซอรไดโอด (LD – Laser Diode ) ในระบบสื่อสารขอมูลที่มี
ความเร็วสูงจําเปนตองใชเลเซอรไดโอด ทั้งนี้เพื่อลดปญหาของการเกิดดิสเพอรชั่น (dispersion)
ซึ่งเปนปรากฎการณที่ทําใหสัญญาณพัลสแสงเกิดการกระจายเชิงเวลาตามระยะทางที่เดินทาง
(ยิ่งระยะทางไกลขึ้นเทาไร พัลสจะยิ่งมีความกวางมากขึ้นเทานั้น) อยางไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ
หากจํ า เป น ต อ งติ ด ตั้ ง เลเซอร ไ ดโอดในงานข า ยสายตอนนอก (outside plant) ซึ่ ง มี ช ว ง
เปลี่ยนแปลงอุณหภูมิตามสภาพแวดลอมคอนขางกวาง (โดยเฉพาะเมืองไทย จะมีความรอนสูง
มากในตอนกลางวัน) จะทําใหการทํางานของเลเซอรไดโอดมีประสิทธิภาพลดลง โดยเฉพาะ
คากระแสเทรสโฮล (threshold current) หรือกระแสต่ําสุดที่ใชขับเลเซอรไดโอด จะมีคามากขึ้น
เมื่ออุณหภูมิของตัวมัน(ตามสภาพแวดลอม)เพิ่มขึ้น สงผลใหความเขมแสงที่เปลงออกมามีคา
ลดลง โดยทั่วไปการแกปญหานี้ทําไดโดยการเพิ่มสวนของวงจรตรวจวัดความเขมแสงขาออก
และเพิ่มสวนของวงจรปอนกลับเพื่อทําใหวงจรขับสัญญาณชดเชยคากระแสขับตามอุณหภูมิที่
เปลี่ยนไป ทําใหใหเลเซอรไดโอดขับคาความเขมแสงตามตองการออกมา นอกจากนี้ ยังอาจตอง
เพิ่ ม ส ว นของอุ ป กรณ ร ะบายความร อ นหรื อ ตั ว ลดอุ ณ หภู มิ (cooler) เพื่ อ ป อ งกั น ไม ใ ห
เลเซอรไดโอดรอนเกินไป เหลานี้ ลวนทําใหวงจรขับเลเซอรไดโอดมีความซับซอนและยุงยากขึ้น
• เทคโนโลยี ป จ จุ บั น สามารถออกแบบเลเซอร ไ ดโอดให มี ค วามไวต อ อุ ณ หภู มิ ล ดลง ดั ง เช น
เลเซอรไดโอดชนิดเฟบรีเพอโรต (FP : Fabry-Perot) ชนิดโหมดรวมตามแนวยาว (multi-
longitudinal mode) ซึ่งใชเทคโนโลยีควอนตัมเวล (strained-layer multi-quantum-well : SL-
MQW) ทําใหสามารถนํามาใชงานในสภาพกลางแจงเชนงานขายสายตอนนอกได โดยที่วงจรขับ
กระแสไมจาเปนตองมีความยุงยากดังไดกลาวมาแลว จึงทําใหตัวขับสัญญาณแสมีตนทุนที่ถูกลง
ํ
ทั้งในสวนของการติดตั้งและการดูแลซอมแซม
• การสงผานสัญญาณแสงจากแหลงกําเนิดแสงไปยังเสนใยนําแสงในระบบสื่อสาร จําเปนตองถูก
ออกแบบใหมีคาการสงผานกําลังงาน (coupling) สูง ในอดีตปญหาการสงผานกําลังงานต่ําเกิด
จาก ขนาดของพื้นที่เปลงแสงซึ่งมักพิจารณาจากเสนผานศูนยกลางของโหมดสนาม (MFD –
Mode Field Diameter) ระหวางเลเซอรไดโอดกับเสนใยนําแสงมักมีคาแตกตางกันมาก แต
ปจจุบันสามารถพัฒนาใหมีคาใกลเคียงกันมาก ประกอบกับการพัฒนาในเรื่องของตัวถังอุปกรณ
(component packaging) ชวยใหการตอเชื่อมระหวางเลเซอรไดโอดกับเสนใยนําแสงในแนว
เดียวกันมีความแนนอนและมีเสถียรภาพ จึงทําใหคาการสูญเสียสัญญาณบริเวณรอยตอระหวาง
เลเซอรไดโอดกับเสนใยนําแสงมีคานอยมาก
• เทคโนโลยีเกี่ยวกับการเลือกใชวัสดุที่เหมาะสม (เชน พลาสติกบางประเภท) ในการสรางตัวถัง
อุปกรณ มีสวนทําใหเลเซอรไดโอดมีราคาถูกลงแตยังคงความแข็งแรงทนทานในการใชงานอยู
อีกทั้งยังชวยใหเลเซอรไดโอดทํางานไดดีในชวงอุณหภูมิกวาง โดยมีผลกระทบตอความชื้นนอย
มากอีกดวย ซึ่งคุณสมบัติเหลานี้ มีความสําคัญตอการใชงานของระบบ FTTH เปนอยางยิ่ง
• ตัวแยกและสงผานสัญญาณตามความยาวคลื่น (Splitter and WDM coupler)
• โครงสรางของระบบเครือขาย FTTH (รายละเอียดจะกลาวถึงตอไป) จําเปนตองมีอุปกรณแยก
แสง (splitter) ในงานขายสายตอนนอก เพื่อแยกสัญญาณไปยังบานผูใช อุปกรณแยกแสงที่นิยม
ใชกันมาแตครั้งอดีต ไดแกคับเปลอรเสนใยแกว (fiber coupler) ชนิด FBT (Fused Biconical
Coupler) ชนิด 2x2 ซึ่งมีคุณสมบัติในการแบงแยกสัญญาณขาเขาไปสูขาออกในเสนทางตาง ๆ
โดยมีสดสวนความเขมแสงแตละแนวทางเปนไปตามที่ออกแบบ อีกทั้งคับเปลอรเสนใยแกวชนิด
ั
FBT ยังสามารถออกแบบใหการทํางานขึ้นอยูกับคาความยาวคลื่นไดอีกดวย (WDM coupler)
ป จ จุ บั น ได มี ก ารพั ฒ นาตั ว แยกแสงโดยใช ท อ นํ า แสงแบบระนาบที่ ใ ช ซิ ลิ ก อนเป น วั ส ดุ ห ลั ก
(silicon planar waveguide) ซึ่งราคาของตัวแยกแสงทั้งสองคอนขางจะมีราคาสูงหากมีการ
สั่งซื้อเพียงไมกี่ตัวเชนในอดีต อยางไรก็ตาม การที่ระบบ FTTH เริ่มเปนที่นิยมมากขึ้น ทําให
ความตองการใชงานตัวแยกแสงมีปริมาณเพิ่มสูงขึ้นอยางมาก ทําใหราคาของอุปกรณมีราคาถูก
ลงอยางมาก (เพราะสามารถผลิตเปน mass product ได) อีกทั้งคุณภาพของอุปกรณยังดีกวา
แตกอนอีกดวย
• เทคโนโลยีปจจุบันไดพัฒนาใหตัวแยกแสงที่ใชทอนําแสงแบบระนาบมีขนาดเล็กลง (เชน 1.5
mm x 2 cm) มีความสามารถในการแยกแสงใหมีแสงขาออกไดหลายทาง สามารถทํางาน
ภายใตอุณหภูมิสูงได (เชน > 100oC) และที่สําคัญ มีคาการสูญเสียสัญญาณ (excess loss)
ต่ํา (<0.5>
คุณภาพสัญญาณยังคงเดิมอีกดวย
• เทคโนโลยีการแยกแสงแบบระนาบ ที่มีฟงกชั่นการทํางานขึ้นอยูกับความยาวคลื่นแสง (WDM
Coupler) ดังเชนอุปกรณที่เรียกวา WGR (waveguide grating router) เปนอุปกรณท่ีอาจจะยัง
ไมมีใหเห็นในเชิงพาณิ ชยนัก แตก็ถือวานาจะเปนอุปกรณ ในอนาคตของ FTTH ที่ชวยเพิ่ ม
ประสิทธิภาพเกี่ยวกับความเร็วในการสื่อสัญญาณ และการทับซอนของระบบสื่อสัญญาณตาง
ชนิดกันโดยไมรบกวนกัน ทําใหเชื่อมั่นไดวา FTTH เปนระบบที่มีความยืดหยุนในการใชงาน อีก
ทั้งยังมีเสนทางในการพัฒนาไปไดอีกมากในอนาคต
• เครือขายเชิงแสงแบบพาสซีฟหรือ PON (Passive Optical Network)
• คาใชจายสวนใหญในการติดตั้งระบบสื่อสารมักเกี่ยวของกับงานขายสายตอนนอก ระบบ FTTH
เปนระบบที่อุปกรณข ายสายตอนนอกเปนเครื อข ายเสนใยนําแสงที่บรรจุ ขอมู ลไดมาก ทํ าให
สามารถสื่อสารขอมูลสําหรับผูใชจํานวนมากผานเสนใยนําแสงเพียงเสนเดียวไดในเสนทางหลัก
ของการสื่อขอมูล จากนั้นจึงคอยใชตัวแยกแสง ทําการแยกขอมูลไปยังบานผูใชอีกทีหนึ่ง การที่
โครงสรางของระบบเปนเชนนี้จะทําใหระบบมีราคาถูกลง เพราะเสนใยนําแสงสามารถใชเปน
เสนทางรวมของการสื่อขอมูลได ประกอบกับตัวแยกแสง (เชน คับเปลอรชนิด FBT) เปนอุปกรณ
ประเภทพาสซีฟ (passive) (หมายถึงอุปกรณที่สามารถทํางานไดโดยไมตองปอนพลังงานจาก
ภายนอกใหกับตัวอุปกรณ) ซึ่งลักษณะเครือขายเชนนี้เรียกวาเครือขายเชิงแสงแบบพาสซีฟ หรือ
PON (Passive Optical Network – ตัวยออานออกเสียงวา “พอน”) จึงทําใหคาใชจายในของ
เครือขาย FTTH มีราคาไมแพงเมื่อเทียบกับปริมาณขอมูลที่ใหบริการ
• ระบบ FTTH สามารถทํางานรวมกับเทคโนโลยีมัลติเพล็กซเชิงแสงหรือ WDM (Wavelength
Division Multiplexing) ซึ่งเปนเทคนิคที่สามารถสื่อสารขอมูลตางชนิดกันดวยแสงที่มีความยาว
คลื่นแสงแตกตางกันไปในเสนใยนําแสงเสนเดียวกันได อันจะทําใหปริมาณขอมูลหรือความเร็ว
ในการสื่อสารขอมูลเพิ่มขึ้นอยางมาก ตามตัวคูณของจํานวนความยาวคลื่นแสงที่ใช ตัวอยางเชน
เครือขาย FTTH ที่ใชแสงเพียงความยาวคลื่นเดียวใหบริการที่ความเร็ว 100 Mb/s หากทําการ
ปรับปรุงสวนของภาคสงใหมีความยาวคลื่นแสงสําหรับสื่อสารไดพรอมกันเปนจํานวน 4 ความ
ยาวคลื่น ระบบเดิมจะมีความเร็วเพิ่มขึ้นเปน 4 เทา หรือ 400 Mb/s ในทันที จากจุดนี้จะเห็นวา
ระบบเครือขายของ FTTH สามารถพัฒนาใหเปนแบบ PON-WDM ไดโดยแทบไมตองไป
ปรับปรุงแกไขงานขายสายตอนนอกเลย จากรายงานในปจจุบันพบวา ระบบ FTTH ในเชิง
พาณิชยสามารถใหบริการเครือขายแบบ PON-WDM ที่ใชความยาวคลื่นแสงรวมกันถึง 16
ความยาวคลื่นแสงกันแลว และมีแนวโนมที่จะพัฒนาใหมีจานวนมากขึ้นไปเรื่อย ๆ
ํ
• การสื่อสารขอมูลดวยระบบเอทีเอ็ม (ATM transport)
• แมวา FTTH จะมีขอดีในเรื่องของความนาเชื่อถือและความเร็วในการสื่อขอมูล แตการที่จะตอง
ใหบริการเครือขายที่มีผูใชมากมายและหลากหลาย ทําใหมีขอมูลหลากหลายชนิดเดินทางอยูใน
ระบบ ปญหาสํ าคั ญในตอนนี้ก็คือ ทํ าอย างไรที่จะทําใหข อมู ลที่ แตกตางกัน สามารถสื่อสาร
รวมกันไดในระบบเดียวกัน ซึ่งทางออกของปญหานี้ก็คือการนําระบบสื่อสัญญาณแบบ ATM
(Asynchronous Transfer Mode) เขามาใชบนเครือขายของ FTTH
• โปรโตคอลของ ATM เปนโปรโตคอลที่มีความยืดหยุนสูง และเปนที่นิยมใชในเครือขายสื่อสาร
ทั่วไป ในระบบ ATM ขอมูลตาง ๆ ไมวาจะเปนเสียง ภาพ ขอมูลคอมพิวเตอร หรืออื่น ๆ ที่มี
ลั กษณะแตกต า งกั น จะถู กทํ าให เ ป นข อมู ล ดิ จิ ตอลเหมื อนกั น จากนั้ นข อมู ล นี้ จ ะถู กจั ดกลุ ม
เรียกวาเซลล (cell) กอนถูกสงออกไปยังปลายทางในลักษณะของการสื่อสัญญาณแบบแพกเก็ต
(packet switching) ซึ่ ง จะช วยใหระบบสามารถสื่ อสารขอมู ลที่ มีรูปแบบหลากหลายได ใ น
เครือขายเดียวกัน
• มาตรฐานทางเทคนิคของระบบ ATM ที่ใชงานบนเครือขาย PON (เรียกวา ATM-PON หรือ
APON) ถือเปนมาตรฐานสากล รายละเอียดทางเทคนิคสามารถคนควาเพิ่มเติมไดจาก ITU-T
G.983
• การบีบอัดขอมูลภาพ (Video Compression)
• ในบรรดาขอมูลชนิดตาง ๆ ที่ใชสื่อสารกัน ขอมูลภาพจัดวาเปนขอมูลที่มีขนาดใหญ แถบความ
กวางความถี่หรือแบนดวิดท (bandwidth) ของสัญญาณภาพเคลื่อนไหวมีคาประมาณ 6 MHz
และเมื่อผานกระบวนแปลงสัญญาณใหเปนขอมูลดิจิตอลตามปรกติจะตองใชอัตราเร็วในการ
สื่อสารขอมูลถึง 96 Mb/s!! ซึ่งจะเห็นวาการสื่อสารขอมูลภาพเคลื่อนไหวผานเครือขายที่เปน
สายไฟทองแดงไมสามารถทําไดเลย อยางไรก็ตาม ไดมีการพัฒนาเทคนิคการบีบอัดภาพใหมี
ขนาดเล็กลง ทําใหสามารถสื่อสารผานสายสงที่มีแบนดวิดทแคบอยางสายทองแดงได แตถา
สังเกตใหดี จะพบวารายละเอียดหลายอยางขาดหายไป ภาพที่ไดอาจไมใชตามเวลาจริงรอย
เปอรเซ็นต (มีหนวงเวลาไปบาง) หรืออาจมีลักษณะการเคลื่อนไหวแบบไมตอเนื่องจริง ๆ (จุดนี้
สังเกตไดชัด หากปรับขยายจอภาพใหใหญขึ้น)
• แมวาระบบ FTTH จะใชเสนใยนําแสงเปนสายสง ซึ่งโดยปรกติเสนใยนําแสงมีแบนดวิดทสูงกวา
สายสงทองแดงมาก แตการออกแบบระบบสวิตชิ่งและหาเสนทางที่ชุมสาย (ระบบ FTTH อาจ
เรียกสวนชุมสายนี้เปน CO – Central Office) ก็ยังคงเปนระบบอิเล็กทรอนิกสที่ทํางานดวย
ความเร็ วต่ํ า กว าความสามารถของเส น ใยนํ า แสงมาก ทั้ ง นี้ ดว ยเหตุ ผ ลเกี่ ย วกั บการควบคุ ม
คาใชจายของตนทุน เพื่อชวยใหผูใชสามารถจายคาบริการในอัตราที่สามารถจายไดตามสภาพ
เศรษฐกิ จ ดั ง นั้ น การสื่ อสั ญญาณภาพเคลื่ อนไหวที่ ตองอาศั ยความเร็วสู ง จึ ง จํ าเป นตองใช
เทคนิคการบีบอัดสัญญาณเชนเดียวกับสายสงทองแดง อยางไรก็ตาม การที่มีเสนใยนําแสงเปน
สายสง ทําใหไมตองคํานึงถึงปญหาในการสื่อสัญญาณเลย โดยสิ่งที่ตองสนใจก็คือคุณภาพของ
สัญญาณมากกวา
• เทคโนโลยีการบีบอัดสัญญาณภาพในปจจุบันไดพัฒนาไปมาก ตัวอยางเชน การบีบอัดภาพตาม
มาตรฐานของเทคนิค MPEG ซึ่งมีหลายระดับตั้งแต MPEG-1, MPEG-2, ... , MPEG-5, ... ทํา
ใหสัญญาณภาพที่ถูกบีบอัดมีขนาดเล็กลง ในขณะเดียวกันคุณภาพของสัญญาณที่ไดก็เพิ่มขึ้น
ในกรณีของมาตรฐาน MPEG-2 สามารถบีบอัดสัญญาณภาพลงมาไดเหลือเพียง 1.5 – 6 Mb/s
โดยที่คุณภาพของภาพเคลื่อนไหวตามเวลาจริง (real time) อยูในเกณฑที่ดีทีเดียว ยิ่งไปกวานั้น
ในระบบของสัญญาณภาพความละเอียดสูงหรือ ( HDTV – High Definition Television) ซึ่งมี
ขนาดของขอมูลดิจิตอลอยูที่ 1 Gb/s สามารถใชเทคโนโ,ยีของ MPEG บีบอัดลงไดเหลือเพียง
20 Mb/s เทานั้น !! และที่สําคัญอุปกรณที่เปนชิพ (chip) ในการประมวลสัญญาณภาพ ก็มี
ราคาถูกลง และเมื่อตองซื้อเปนปริมาณมากเพื่อมาใชในระบบ FTTH ก็ยิ่งทําใหตนทุนรวมตอ
ปริมาณขอมูลมีราคาไมแพงเลย
• ระบบ FTTH เปนระบบที่สามารถสื่อสารสัญญาณภาพที่ผานกระบวนการบีบอั ดภาพแบบ
ดิจิตอลดังกลาวได ซึ่งเมื่อพิจารณาความเร็วพื้นฐานของ FTTH ที่ประมาณ 100-150 Mb/s แลว
จะพบวา ชองสัญญาณมีขนาดใหญเพียงพอที่จะสื่อสัญญาณภาพที่มีคุณภาพสูงไดอยางสบาย
หลายชองพรอมกัน อันจะทําใหการบริการขอมูลเปนไปอยางไรขีดจํากัด
3. โครงสรางทางเทคนิคของระบบ FTTH
3.1 โครงสรางพื้นฐาน
โครงสรางทางเทคนิคพื้นฐานของระบบ FTTH แสดงดังรูปที่ 3 หากเราจินตนาการถึงเครือขายสื่อสาร
โทรคมนาคมทั่วไป ใหนึกถึงภาพคลายกลุมกอนเมฆในรูป ซึ่งหมายถึงวา โครงสรางภายในโครงขายจะเปนอะไรก็
ตาม เราจะไมสนใจ (เพราะมันคงซับซอนมาก) รูแตวามันสามารถทําใหขอมูลเดินทางจากตนทางไปถึงปลายทาง
ไดก็พอ ในระบบ FTTH จะมีชุมสายที่เปนสํานักงานกลางเรียกวา CO (Central Office) หรือบางทีเรียกวา HDT
(Host Digital Terminal) หรือ HD (Head End) ทําหนาที่จัดการเกี่ยวกับสัญญาณการใหบริการไปยังผูใชท่ีอยูใน
เขตควบคุมของ CO อีกทั้งยังตองทําหนาที่เชื่อมโยงขอมูลเขากับระบบสื่อสารโทรคมนาคม (กลุมกอนเมฆในรูป)
เพื่อรับสงขอมูลไปยังที่อื่นตามความตองการของผูใช
ภายใน CO จะประกอบดวยอุปกรณซึ่งสวนใหญเปนอุปกรณทางอิเล็กทรอนิกส ทําหนาที่ประมวล
สัญญาณ เชน ตัดตอหรือสลับสาย (switching) จัดหาเสนทางการเดินทางของขอมูล (routing) และอื่น ๆ ตามที่
จําเปน ระหวาง CO กับบานผูใช เปนงานขายสายตอนนอก ประกอบดวยเสนใยนําแสงเชื่อมโยงไปยังกลุมบาน
ผูใชในลักษณะของการกระจาย (distribution) ไปยังชุมชนเขาสูบานผูใชตามลําดับ เสนใยนําแสงที่ออกจาก CO
ตองมี ความสามารถในการสื่ อสั ญ ญาณที่มี ปริ ม าณมากขอมู ลมาก ๆ ได สวนของเคเบิ ลเส นใยนํา แสงสวนนี้
เรียกว า ฟดเดอร (Feeder) (ดูรูปที่ 4) เสนทางเดิ นของสายสง เส นใยนําแสงจากฟดเดอรจ ะถู กแยกออกเป น
เส น ทางย อ ยเพื่ อ ส ง ข อ มู ล ไปยั ง ชุ ม ชนต า ง ๆ ส ว นของเคเบิ ล เส น ใยนํ า แสงส ว นนี้ เ รี ย กว า ดิ ส ตริ บิ ว ชั่ น
(Distribution) ในแตละชุมชนหรือกลุมผูใชปลายทาง จะมีตัวแยกขอมูลสงผานสายสงเสนใยนําแสงไปแตละบาน
โดยเฉพาะ ลักษณะเชนนี้เรียกวาการเขาถึงหรือ แอกเซส (access) และสายเคเบิลเสนใยนําแสงในสวนของ
access นี้จะถูกเรียกวาเปน drop cable (ในทํานองเดียวกับระบบโทรศัพทสายทองแดง) ดานปลายของ
เสนใยนําแสงที่เขาไปยังบานผูใช จะตอเขากับอุปกรณท่ีเรียกวา ONU (Optical Network Unit) หรือบางคน
เรียกวา ONT (Optical Network Termination) เพื่อทําหนาที่กระจายสัญญาณทั้งในรูปแบบของสัญญาณแสง
และไฟฟาไปยัง อุปกรณใช งาน ซึ่ง อาจเปน โทรศั พท โทรทัศน โทรสาร หรื อ เครื่องคอมพิ วเตอร เป นต น ทั้ง นี้
จํานวนอุปกรณใชงานในบานของผูใชอาจมีไดมากกวาหนึ่งอุปกรณ ขึ้นกับปริมาณขอมูล(ความเร็ว)ที่ใชบริการ
(จายเงินมากก็ไดขอมูลมาก) และรูปแบบการใหบริการของผูใหบริการ (Operator)
โครงสรางพื้นฐานสําคัญของระบบ FTTH เกี่ยวของกับการเชื่อมโยงเสนใยนําแสงจาก CO ไปยังบานผูใช
ยิ่งระบบ FTTH มีจํานวนบานผูใชเพิ่มขึ้นเทาไร ก็จําเปนตองเชื่อมโยงเสนใยนําแสงมากขึ้นเทานั้น (ผูประกอบ
กิจการขายเคเบิลเสนใยนําแสงนาจะยิ้มออก) รูปแบบการเดินสายสงสัญญาณจาก CO ไปยังบานผูใช มีลักษณะ
เปนแบบ point-to-multipoint network (PTMPN) ซึ่งในระบบ FTTH สามารถจําแนกไดเปน 2 ลักษณะ ไดแก
แบบรวมศูนยกลาง (Centralized Splitting) และ แบบกระจาย (Distributed Splitting) ดังแสดงในรูปที่ 6 ใน
ลักษณะของการเดินสายสงแบบรวมศูนยกลาง ระบบการแยกสายไปยังชุมชุนตาง ๆ จะถูกแยกไปในลักษณะ 1
สาย ตอ 1 ชุมชน และเมื่อไปถึงชุมชุนตาง ๆ เสนใยนําแสงจะถูกแบงแยกเขาไปยังบานผูเชาอีกทีหนึ่ง เครือขาย
เชิงแสงแบบพาสซีฟ PON (Passive Optical Network) ที่ใชในระบบ FTTH อาจแบงแยกเปนกลุมยอยไดอีก ตาม
ลักษณะของตัวแยกแสง (splitter) ที่ใช เชนระบบ PON ทั่วไปอาจใชตัวแยกแสงชนิด 1:4 หรือ 1:8 ระบบ EPON
ใชตัวแยกชนิด 1:16 ในขณะที่ระบบ BPON ใชตัวแยกชนิด 1:32 โดยที่ระบบสามารถทํางานไดกับความยาวคลื่น
แสงสูงสุดถึง 3 ความยาวคลื่น (1490 nm และ 1310 nm สําหรับขอมูลเสียงและขอมูลดิจิตอลที่เปน data และ
1550 สําหรับขอมูลภาพ) ที่ความเร็วสูงสุดประมาณ 622 Mb/s ปจจุบัน เริ่มมีผูผลิตหลายรายพัฒนาระบบ
GPON ขึ้นมา สําหรับทํางานกับตั วแยกแสง (splitter) ชนิด 1:64 ทั้ งนี้ระบบ GPON ถูกออกแบบให มี
ประสิทธิภาพในการสื่อสัญญาณสูงขึ้น มีความเร็วในการสงขอมูลสูงถึง 2.4 Gb/s อีกทั้งยังสามารถใหบริการไปยัง
บานผูใชที่อยูหางไกลจาก CO มากกวา 30 กิโลเมตรไดอกดวย
ี
การเดินสายสงแบบรวมศูนยกลาง (Centralized Splitting) มีขอดี ดังนี้
• การทดสอบเครือขายเสนใยนําแสงทําไดโดยงาย
• การเปลี่ยนแปลงไปใชตัวแยกแสงที่มีอัตราสวนการแยกมากขึ้น สามารถทําไดโดยงาย
• มักใชเปนระบบพื้นฐานกอนที่จะเปลี่ยนไปใชระบบอื่นในอนาคต
สวนการเดินสายสงแบบการกระจาย (Distributed Splitting) มีขอดีดังนี้
• ใชเคเบิลเสนใยนําแสงนอยกวา ทําใหมีตนทุนในการติดตั้งและดําเนินการต่ํากวา
• คาใชจายในสวนของตูแยก (cabinet) จะถูกกวา เพราะสวนใหญตูแยกมีขนาดเล็ก อีกทั้งสามารถใช
หัวตอ (closure) สําหรับการเชื่อมตอแบบสไปลซ (splice) ซึ่งมีราคาถูก ในตูแยกได
อยางไรก็ตาม การเชื่อมโยงสายสงดวยรูปแบบการกระจาย (Distributed Splitting) มีขอดอยตรงที่การ
ทดสอบเครือขายมีตนทุนเพิ่มขึ้น ทําใหการใชงานโครงขายในอนาคตขาดความยืดหยุน ดังนั้น ผูใหบริการสวน
ใหญจึงมักเลือกใชรูปแบบของการเดินสายแบบรวมศูนยกลาง (Centralized Splitting) ในเครือขาย FTTH แมวา
ราคาในการติดตั้งจะสูงกวาก็ตาม
รูปที่ 7 แสดงตัวอยางการออกแบบเครือขายเชื่อมโยงของเคเบิลเสนใยนําแสงทั้ง 2 รูปแบบเปรียบเทียบ
กัน ภาพดานซายแสดงรูปแบบการแยกเสนทางสายสงแบบกระจาย (Distributed Splitting) ที่ใชตัวแยกแสงชนิด
1:8 และ 1:4 ตอเรียงลําดับกันไป (คลายแบบ cascade) ในขณะที่ภาพดานขวาแสดงรูปแบบการรวมศูนยกลาง
เพื่อแยกเสนทางไปยังบานผูใช (Centralized Splitting) โดยใชตัวแยกแสง (splitter) ชนิด 1x32 เพียงตัวเดียว จะ
เห็นวาระบบมีความยุงยากนอยกวาแตตองใชเคเบิลเสนใยนําแสงมากกวา (หมายเหตุ OLT ในรูปที่ 7 หมายถึง
Optical Line Termination) สวนรูปที่ 8 แสดงภาพถายของอุปกรณในสวนตาง ๆ ในระบบสายสงของ FTTH

ISDN

ISDN คืออะไร

Integrated Service Digital Network คือบริการสื่อสารร่วม หมายถึงสามารถรับส่งสัญญาณภาพ เสียง และข้อมูลได้พร้อมกัน ในระบบดิจิตอล ทำงานโดยการหมุนโทรศัพท์ผ่านคู่สาย ISDN ซึ่งมีความเร็วสูงถึง 64 kbps - 128 kbps (สามารถรับส่งสัญญาณได้ถึง 2 วงจร หรือ 2 sessionพร้อมกัน) และเนื่องด้วย ISDN เป็นการสื่อสารในระบบดิจิตอล ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องมีการแปลงสัญญาณจากอนาล็อกเป็นดิจิตอล ระบบจึงไม่มีสัญญาณรบกวน

การใช้งาน นอกเหนือจากการนำมาใช้ Internet ด้วยความเร็วสูงแล้ว เรายังสามารถนำ ISDN มาใช้ในลักษณะของ Video Conferrent หมายถึง การประชุมระหว่างประเทศ หรือจังหวัด โดยสามารถมองเห็นได้ทั้งภาพและเสียงในเวลาเดียวกัน

บริการของ ISDN แบ่งได้ 2 ประเภท

• Individual
  เหมาะสำหรับตามบ้าน หรือองค์กรที่ไม่มีระบบ LAN หรือ หมายถึงผู้ใช้งานคนเดียว
  
  
  
  
• Corporate หรือ LAN
  เหมาะสำหรับองค์กรที่มีระบบคอมพิวเตอร์เน็ตเวิร์ค สามารถใช้งาน internet ได้หลาย ๆ คนพร้อมกัน
  
  

ขั้นตอนการขอใช้บริการ ISDN

• ขอติดตั้งบริการ ISDN จากองค์การโทรศัพท์
• ซื้ออุปกรณ์ ISDN modem หรือ ISDN Router
• สมัครสมาชิกกับ บริษัทที่ให้บริการ internet หรือ ISP

เพิ่มเติม

• กรณีใช้งาน ISDN ร่วมกับโทรศัพท์ ความเร็วจะถูกลดลงเหลือ 64 kbps
• ค่าใช้จ่ายโทรศัพท์จะเกิดขึ้นทุกครั้งที่มีการใช้งาน ครั้งละ 3 บาท
• ปัญหาที่อาจเกิดขึ้น คือ การหมุนโทรศัพท์อาจเกิดปัญหาสายไม่ว่าง สายหลุด เช่นเดียวกับ Modem ธรรมดา

ISDN (Integrated Services Digital Network)

เป็น ระบบที่ใช้ ในการติดต่อสื่อสารที่เป็น Circuit Switched แบบ digital ซึ่งถูกใช้งานมานานนับสิบปี ระบบนี้ยอมให้มีการส่งข้อมูล ภาพวีดีโอ ไปพร้อมๆกับเสียงด้วยความเร็วสูง ถูกตั้งเป็นมาตรฐานโดย ITU-T ในการพัฒนาระบบ PSTN (Public Switched Telephone Network) ให้เป็นการให้บริการแบบ Digital ที่มีความเร็วเหนือกว่า Modem ทั่วไป ในระบบ ISDN จะแบ่งการทำงานเป็น 2 ส่วนคือส่วน Bearer channel และ Data หรือ Delta Channel โดย Bearer channels (B channels) ทำหน้าที่ให้บริการ เสียง วีดีโอ หรือการส่งถ่ายข้อมูล ในขณะที่ Data Channel (D channel) นั้นเป็นตัวจัดการสัญญาณเรียกเข้าในระบบ network และการตอบรับ กำหนดเบอร์เรียกเข้า
การฬช้บริการ ISDN แบ่งออกเป็น 2 ชนิดคือ Basic Rate Interface (BRI) และ Primary Rate Interface (PRI) ในส่วนของ BRI นั้นจะใช้ 2 B channel คือ 64 kbps นั้นคือ 128 Kbps และใช้ 1 D channel 16 kbps รวมแล้วจะได้ bandwidth 144 kbps การบริการของ BRI นั้นเน้นที่ผู้ใช้ทั่วไปที่ไม่ใช่ในระดับองค์กร
ส่วนของ PRI นั้นจะเน้นการใช้งานในระดับองค์กรที่ไม่ใหญ่มากนักเพราะจะมี Bandwidth ที่มากกว่า และส่งข้อมูลได้ทีละมากๆ ที่ PRI จะใช้ 23 B channel และ 1 D channel plus 64 kbps รวมแล้วจะได้ถึง 1536 kbps ในแถบ Europe นั้น PRI จะใช้ 30 B channel และ 1 D channel 64 kbps Bandwidth 2048 kbps หรือ 2 Mbps

ส่วนประกอบที่ใช้ในระบบ ISDN

1. ISDN Terminal Equipment
มี 2 ชนิดคือ TE1 และ TE2 โดย TE1 นั้นคืออุปกรณ์นั้นจะต้องเป็นโทรศัพท์ที่เป็นระบบ ISDN อยู่แล้วโดยสายจะเป็น 4 เส้นตีเกลียว ส่วน TE2 นั้นจะเป็นโทรศัพท์บ้านทั่วไปซึ่งถ้าจะใช้งานแบบ ISDN ต้องมีอุปกรณ์เสริมที่เรียกว่า TA

2. ISDN Termination Equipment
NT (Network Terminal) เป็นส่วนที่ต่อระหว่างสายที่มี 4 เส้นตีเกลียวกับ สาย PSTN 2 เส้นด้าน Local loop ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ชนิด�
- NT1 เป็นส่วนที่ติดต่อโดยตรงกับ ISDN ภายนอกกับส่วน NT2
- NT2 สำหรับ digital PBX หรือส่วนที่ยอมให้มีการต่อ analog device เช่น โทรศัพท์ หรือ Fax แล้วเปลี่ยนเป็น Digital
- NT1/2 จัดการทั้ง 2 ส่วนคือทั้ง NT1 และ NT2

3. ISDN Reference Point
จะแบ่งออกเป็น 4 ส่วน
R เป็นจุดต่อระหว่าง Non-ISDN หรืออุปกรณ์โทรศัพท์ทั่วไปกับ TA
- S เป็นจุดต่อระหว่าง อุปกรณ์สำหรับ ISDN แล้วกับ NT2
- T เป็นจุดต่อระหว่าง NT1 กับ NT2 device
- U เป็นจุดต่อระหว่าง NT1 Device กับ วงจรภายนอก
- ในปัจจุบันอุปกรณ์ ISDN นั้นจะรวมชุด NT1 เข้ามาด้วยแล้วทำให้งานกับการใช้งานมากขึ้น

X.25

X.25
เป็น Protocol ส่งผ่าน packet switch เชื่อมต่อ DCE and DTE ใช้กับ LAN and WAN
- Physical พุดถึงการเชื่อมต่ออุปกรณ์
- Link level = Data Link เกี่ยวข้องกับการส่งข้อมูลแต่ละ Frame จะมีตัวควบคุม error
- Packet Level = Network Layer เส้นทางในการเชื่อมต่อเครือข่าย
ครือขาย X.25 แพ็กเจสวิตช (X.25 Packet Switched Network)
เครือขาย X.25 แพ็กเจสวิตช หรือเรียกสั้นๆ วา เครือขาย X.25 เปนเครือขายสาธารณะประเภท WAN
(Wide Area Network) สําหรับการสงขอมูลดิจิตอลทางไกล มีความสามารถในการตรวจสอบและแกไขขอมูลได
เครือขาย X.25 เปนเครือขายการสงขอมูลดิจิตอลสาธารณะที่ไดรบความนิยมมาก หลักในการสงขอมูลจะใชหลัก
ั
การเดียวกับการสงขอมูลผานเครือขายแพ็กเกจสวิตช
ขอมูลทั้งหมดที่ตองการจะสงใหแกอุปกรณคอมพิวเตอรปลายทางที่อยูไกลออกไป จะถูกแบงออกเปน
บล็อกขอมูลขนาดเล็กเรียกวา แพ็กเกจ แตละแพ็กเกจจะประกอบดวยสวนหัวซึงจะบอกขาวสารตางๆ เกี่ยวกับ
่
ขอมูลรวมทั้งตําแหนงของปลายทางของขอมูล เครือขายจะทําการสงขอมูลแบบซิงโครนัสดวยโปรโตคอลควบ
คุมการจัดการขอมูล และเสนทางของขอมูลซึ่งเปนโปรโตคอลแบบซิงโครนัส เชน SDLC หรือ HDLC เปนตน
ขอมูลจะถูกสงผานเครือขายดวยความเร็วสูง และสามารถไปถึงปลายทางไดในเวลาไมถึง 1 วินาที แตละโหนด
ที่ขอมูลถูกสงผานเขาไปจะเปน Store – and – Forward เพื่อกักเก็บขอมูลไวตรวจสอบ และแกไขขอมูลที่ผิด
พลาดทําใหโหนดปลายทางสามารถมั่นใจไดวาขอมูลที่ไดรับมาถูกตองเปนลําดับเชนเดียวกับที่ออกมาจากตน
ทาง
การติดตอสื่อสารขอมูลในเครือขาย X.25 จะถูกกําหนดใหเปนไปตามมาตรฐาน CCITT Recommendation
X.25 เพื่อใหบริษัทผูใหบริการสื่อสารขอมูลตางๆ ยึดถือเปนมาตรฐานเดียวกันในการสง – รับขอมูลผานเครือขาย
ทําใหเครือขาย X.25 ไดรบความนิยมแพรหลาย
ั
องคประกอบที่สาคัญของเครือขาย X.25 แพ็กเกจสวิตช ไดแก
ํ
1. สถานีแพ็กเกจสวิตชหรือโหนด เพื่อเก็บกักและสงตอขอมูล รวมทั้งตรวจสอบความผิดพลาดของ
ขอมูล
2. อุปกรณแยกหรือรวมแพ็กเกจ (X.25 PAD) เพื่อแยกขอมูลออกเปนแพ็กเกจ หรือรวมแพกเกจขอมูล
รวมทั้งทําหนาที่เปนคอนเวอรเตอร (Converter) คือ จัดการเปลี่ยนแปลงโปรโตคอลของขอมูลที่ตาง
ชนิดกันใหเปนโปรโตคอลชนิดเดียวกัน เพื่อใหสามารถติดตอสื่อสารกันได
3. ศูนยกลางควบคุมแพกเกจ (NCC) หรือ Network Packet Control Center เปนศูนยกลางซึ่งทําหนาที่
ควบคุมการทํางานของแพ็กเกจสวิตชของเครือขาย ซึ่งไดแกบริษัทผูใหบริการการสื่อสารขอมูลชนิด
นี้
4. แพ็กเกจคอนเซนเตรเตอร ทําหนาที่เปนมัลติเพล็กซ และดีมลติเพล็กซสัญญาณของแพ็กเกจขอมูลที่
ั
มาจากแหลงตนทางใหผานรวมกันไปในสายเดียวกันรวมทั้งยังสามารถตรวจสอบความผิดพลาด
ของขอมูล และจัดการแปลงโปรโตคอลของขอมูลใหเปนแบบเดียวกันไดอีกดวย
5. โปรโตคอล X.25 เปนโปรโตคอลที่ใชในการติดตอสือสารขอมูลภายในเครือขาย X.25 การทํางาน
่
ของโปรโตคอล X.25 จะทําการติดตอสื่อสารอยูใน 3 เลเยอรลางสุดของสถาปตยกรรมรูปแบบ
OSI การติดตอสื่อสารเหนือเลเยอรชั้น Network จะเปนหนาที่ของโปรแกรมซอฟตแวรการสื่อสาร
ระหวาง Application – to – Application หรือ User to Application
โปรโตคอลเครือขาย X.25 จะใชการสงขอมูลแบบซิงโครนัสชนิด HDLC (High-Level Data Link
Control) ในเฟรมของ HDLC จะใช CRC-16 (Cyclic Redundan Check) เปนเทคนิคในการตรวจสอบ และแกไข
ความผิดพลาดของขอมูล สวนหัวและสวนทายของเฟรมจะบงบอกขาวสารเกี่ยวกับขอมูลรวมทั้งเสนทางการสง
ขอมูลผานเครือขายดวย เฟรมสงขอมูล HDLC ของเครือขาย X.25
เครือขาย X.25 นอกจากจะใชมาตรฐาน CCITT X.25 กําหนดวิธีการติดตอสื่อสารขอมูลภายในเครือ
ขาย X.25 แลว ยังมีมาตรฐานอื่นที่สําคัญที่เกี่ยวของกับเครือขาย X.25 อีก เชน CCITT X.3 , CCITT X.28 และ
CCITT X.29
CCITT X.3
เปนมาตรฐานกําหนดฟงกชนหนาที่การทํางานของ X.25 PAD และพารามิเตอรตางๆ ที่ใชในการควบ
ั
คุมการทํางานของ X.25 PAD เนื่องจาก X.25 PAD ถือเปนดานแรกที่จะติดตอกับระบบตางๆ นอกเครือขาย
X.25 ซึ่งเทอรมินัลที่ตอเขากับ X.25 PAD หรือแอปพลิเคชันของเทอรมินลที่รันผาน X.25 PAD อาจจะตาง
ั
แบบตางชนิดกัน ดังนัน X.25 PAD จึงตองมีพารามิเตอรมากพอ (12 พารามิเตอร) ที่จะรองรับความหลากหลาย
้
ของระบบภายนอกเครือขายดวย
CCITT X.28
เปนมาตรฐานการติดตอกันระหวางเทอรมนัลกับ X.25 PAD โดยปกติแลวมาตรฐาน X.28 จะกําหนด
ิ
รหัสการติดตอกับรหัสแอสกี (ASCII Code) ซึ่งประกอบดวยบิตขอมูล 7 บิต ตอ 1 อักขระขอมูล และบิตที่ 8
เปนพาริตี้บิตสําหรับการตรวจสอบความผิดพลาดของขอมูล และเชนเดียวกันอักขระควบคุมก็ใชรหัสแอสกี นอก
จากนี้ X.28 ยังสามารถกําหนดสัญญาณ Break Signal สําหรับการขัดจังหวะ (Interrupt) หรือหยุดการสื่อสาร
ขอมูล หรือแอปพลิเคชัน โดยเทอรมินัลจะเปนผูสงสัญญาณนั่นเอง
CCITT X.29
เปนมาตรฐานกําหนดการติดตอระหวางโฮสตคอมพิวเตอรกับ X.25 PAD คือ นอกจากโฮสตจะสามารถ
สง – รับขอมูลผาน X.25 PAD ไปยังเทอรมนลที่อยูไกลออกไปแลว X.29 ยังกําหนดใหโฮสตสามารถมีคาสั่ง
ิ ั ํ
ควบคุม (Control Command) ในการเปลี่ยนลักษณะการทํางานของ X.25 PAD ไดอีกดวย เพื่อความสะดวกใน
การติดตอกับเทอรมินัล
โปรโตคอล X.25
โปรโตคอล X.25 เปนโปรโตคอลแบบบิตขอมูล (Bit-Oriented) ซึ่งกําหนดมาตราฐานโดยองคกร
CCITT (Consulative Committee in International Telegraphy and Telephony) ซึ่งใชกันแพร หลายทั้งในยุโรป
และอเมริกาเหนือ การทํางานของโปรโตคอล X.25 จะอยูในเลเยอร 3 ชั้นลางของรูปแบบ OSI เทานั้น บางครั้งเรา
เรียกโปรโตคอล X.25 วา "แพ็กเกจเลเยอรโปรโตคอล" (Packet Layer Protocol) เพราะมักใชเครือขายแพ็กเกจ
สวิตช
โปรโตคอล X.25 ใชติดตอระหวางเครื่องโฮสต หรือ DTE (Data Terminal Equipment) กับสถานีนําสง
หรือ DCE (Data Communication Equipment) สําหรับในการอินเตอรเฟซกับเลเยอรชั้นลางสุด (Physical Layer)
โปรโตคอล X.25 ยังตองอาศัยโปรโตคอล X.21 หรือ X.21 bis ชวยในการติดตอกับ การอินเตอรเฟซแบบดิจิตอล
และอินเตอรเฟซแบบอนาล็อกตามลําดับ
เฟรมขอมูลของโปรโตคอล X.25 นั้นจะแบงออกเปนเฟรม ๆ เรียกวาแพ็กเกตเชนเดียวกับเฟรมขอมูล
ของโปรโตคอล SDLC ในการสื่อสารขอมูลกันระหวาง DTE และ DCE ในเลเยอรชั้นที่ 2 นั้น สามารถ สื่อสาร
กันโดยผานทางสายโทรศัพทได
สําหรับในการสื่อสารขอมูลในเลเยอรชั้นที่ 3 เลเยอร Network หรือบางทีเรียกวา "เลเยอร Packet" จะมี
ลักษณะการสื่อสารที่เรียกวา วงจรเสมือน (Virtual Circuit) ซึ่งมีลักษณะการติดตอสื่อสารอยู 3 ขั้นตอนคือ
1. การกําหนดวงจรสื่อสาร (Establish) เริ่มตนจาก DTE ตนทางสงสัญญาณขอติดตอขอมูลกับ DTE
ปลายทาง เมื่อทาง DTE ปลายทางตอบรับการติดตอวาพรอม ก็เปนอันวาวงจรการสื่อสารไดเริ่มตนขึ้น แลว
2. การสง - รับขอมูล (Transmit) เปนการรับ - สงแลกเปลี่ยนขอมูลซึ่งกันและกันระหวาง DTE ทั้ง 2 ดาน
ขอมูลจะถูกสงเปนแพ็กเกจ ๆ ผานเครือขายแพ็กเกจสวิตช
3. การยุติการสื่อสาร (Disconnect) DTE ตนทางจะสงสัญญาณบอกยุติการสื่อสารตอ DTE ปลายทาง
โดยตองรอให DTE ปลายทางยืนยันการยุตการสื่อสารกลับมาดวย
ิ
โปรโตคอล X.25 สามารถใชไดกบอุปกรณสื่อสารขอมูลทั่วไป ที่ผลิตจากบริษัทตางกัน และยัง
ั
สามารถใชไดกบเครือขายการสื่อสารที่มีสถาปตยกรรมตางกันไดอกหลายแบบดวย

โปรแกรมที่อยู่ในความดูแลของ BSA

Cadence Design Systems


CA




Bentley Systems

Adobe

Apple

Autodesk

AVG

ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับลิขสิทธิ์หรือสิทธิบัตร

ลิขสิทธิ์คืออะไร?
ลิขสิทธิ์ คือการคุ้มครองทางกฎหมายที่ให้แก่การผลิตผลงานต้นฉบับในสหรัฐอเมริกา ลิขสิทธิ์คุ้มครองหนังสือ ภาพวาด รูปถ่าย ดนตรี วีดีโอ ซอฟต์แวร์ และอื่นๆ ลิขสิทธิ์จะอยู่ติดกับผลงานตั้งแต่ผลงานนั้นอยู่ในรูปที่จับต้องได้ (บนกระดาษ วีดีโอ และอื่น ๆ) และป้องกันคนอื่นเอาไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต

ลิขสิทธิ์เป็นสิทธิต่าง ๆ ที่อยู่ด้วยกัน
ลิขสิทธิ์ เป็นสิทธิต่าง ๆ ที่อยู่ด้วยกัน รวมไปถึงสิทธิแต่เพียงผู้เดียวในการจัดจำหน่าย ขาย ทำซ้ำ แสดงในที่สาธารณะและสร้างผลงานที่พัฒนามาจากผลงานเดิม ลิขสิทธิ์สำหรับผลงานใหม่มีระยะเวลา 70 ปี ขึ้นอยู่กับว่าคนทำเป็นบุคคลหรือบริษัท ระยะเวลาของลิขสิทธิ์ของผลงานเก่า ๆ นั้นยากแก่การตรวจสอบ จริง ๆ แล้วผลงานเก่าไม่ได้แปลว่าลิขสิทธิ์หมดอายุแล้วเสมอไป เจ้าของลิขสิทธิ์มีสิทธิที่จะขาย ย้าย ให้ หรือให้อนุญาตสิทธิที่มีแต่เพียงผู้เดียวอันใดอันหนึ่ง หรือทั้งหมดให้กับคนอื่น จนกระทั่งหมดระยะเวลาการคุ้มครอง

การจดลิขสิทธิ์และการทำเครื่องหมาย
ใน สหรัฐอเมริกา คุณไม่ต้องจดลิขสิทธิ์เพื่อจะได้รับผลประโยชน์จากการคุ้มครองลิขสิทธิ์ แต่คุณอาจต้องจดลิขสิทธิ์ถ้าต้องการฟ้องร้องเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องใส่เครื่องหมาย © บนผลงานของคุณ แต่ก็เป็นความคิดที่ดี การที่ไม่มีเครื่องหมาย © ไม่ได้หมายความว่าคุณสามารถลอกผลงานไปใช้ได้ ก่อนได้รับอนุญาต

การขายผลงานที่มีลิขสิทธิ์
ภาย ใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ เจ้าของสินค้าที่มีลิขสิทธิ์ สามารถขายสินค้าชิ้นนั้นได้ เช่น ถ้าคุณซื้อดีวีดีภาพยนตร์ คุณสามารถขายดีวีดีแผ่นนั้นได้ การคุ้มครองลิขสิทธิ์ป้องกันคุณไม่ให้ไปก๊อปปี้ดีวีดีภาพยนตร์แล้วนำแผ่นที่ ก็อปปี้ไปขายต่อ ถ้าคุณได้ซื้อใบอนุญาตสิทธิในการใช้สินค้าที่มีลิขสิทธิ์ คุณควรตรวจสอบใบอนุญาต และปรึกษาทนายของคุณเพื่อดูว่าคุณสามารถขายได้หรือไม่

การขายกับการให้ฟรี
การ คุ้มครองลิขสิทธิ์รวมไปถึงสิทธิแต่เพียงผู้เดียวในการจัดจำหน่ายผลงาน ลิขสิทธิ์ นั่นหมายความว่าการให้ผลงานลิขสิทธิ์ที่ก็อปปี้ขึ้นมาโดยไม่ได้รับอนุญาตฟรี ๆ (เช่นวีดีโอที่ก็อปปี้มา) ดังนั้นการขายดินสอที่ราคา $5.00 และ "แถม" ดีวีดีที่ก็อปปี้มาโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นการผิดกฎหมาย

สิทธิในการเปิดเผยต่อสาธารณะ
ใน ทำนองเดียวกัน การใส่หน้าของใครบางคน รูป ชื่อ หรือลายเซ็นลงในสินค้าที่ขายนั้น เป็นสิ่งต้องห้ามโดยกฎหมาย “Right of Publicity” ของรัฐแคลิฟอร์เนีย และกฎหมายที่เกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวบางอย่าง ดังนั้นการใช้ภาพของคนดังเพื่อการค้า อาจเป็นการละเมิดสิทธิของคนดังคนนั้นถึงแม้ว่าภาพนั้นถ่ายโดยผู้ขายและผู้ ขายเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ก็ตาม

เบิร์นคอนเวนชั่น?
เบิร์น คอนเวนชั่นไม่ได้เป็นกฎหมายของสหรัฐอเมริกา และไม่ได้หมายถึงว่าสามารถทำสิ่งต่าง ๆ ที่ฝ่าฝืน กฎหมายลิขสิทธิ์ของสหรัฐอเมริกา ได้ เบิร์นคอนเวนชั่นเป็นสนธิสัญญาสากลที่สหรัฐอเมริกาเซ็นในปี 1989 โดยการเซ็นสนธิสัญญานี้ สหรัฐอเมริกาให้คำมั่นสัญญาว่าจะแก้ไขกฎหมายลิขสิทธิ์บางอย่างของตัวเอง

* ข้อมูลเหล่านี้ไม่ได้มีไว้เพื่อเป็นการแนะนำทางกฎหมาย ถ้าคุณมีข้อสงสัยว่าจะขายสินค้าบนอีเบย์ได้หรือไม่ เราแนะนำให้คุณติดต่อเจ้าของลิขสิทธิ์ หรือปรึกษาทนายความของคุณ

การฝ่าฝืนนโยบายอาจจะเกิดผลตามมาได้หลายอย่างรวมไปถึง

การยกเลิกรายการประกาศขายของคุณ

การจำกัดสิทธิการใช้งานแอคเคานต์ของคุณ

การระงับใช้งานแอคเคานต์

ยึดค่าธรรมเนียมรายการประกาศขายที่ถูกยกเลิก

สูญเสียสถานะ PowerSeller

คำสั่งพื้นฐานในระบบปฏิบัติการ Linux/Unix

คำสั่ง telnet
เป็นคำสั่งที่เปลี่ยน host ที่ใช้อยู่ไปยัง host อื่น (ใน Windows 95 ก็มี)
รูปแบบ $ telnet hostname
เช่น c:> telnet student.rit.ac.th เปลี่ยนไปใช้ host ชื่อ student.rit.ac.th
$ telnet 202.44.130.165 เปลี่ยนไปใช้ host ที่มี IP = 202.44.130.165
$ telnet 0 telnet เข้า host ที่ใช้อยู่นะขณะนั้น
เมื่อเข้าไปได้แล้วก็จะต้องใส่ login และ password และเข้าสู่ระบบยูนิกส์นั้นเอง

คำสั่ง ftp
ftp เป็นคำสั่งที่ใช้ถ่ายโอนไฟล์ข้อมูลจากที่หนึ่ง ไปยังอีกที่หนึ่ง โดยการติดต่อกับ host ที่เป็น ftp นั้นจะต้องมี user name และมี password ที่สร้างขึ้นไว้แล้ว แต่ก็มี ftp host ที่เป็น public อยู่ไม่น้อยเช่นกัน ดังนั้นจะมี user name ที่เป็น publicเช่นกัน คือ user ที่ชื่อว่า anonymous ส่วน password ของ user anonymous นี้จะใช้เป็น E-mail ของผู้ที่จะ connect เข้าไปและโปรแกรมส่วนใหญ่ก็จะอยู่ใน directory ชื่อ pub
รูปแบบ $ ftp hostname
เช่น c:windows> ftp wihok.itgo.com
$ ftp ftp.nectec.or.th
คำสั่ง ftp จะมีคำสั่งย่อยที่สำคัญๆ ได้แก่
ftp> help ใช้เมื่อต้องการดูคำสั่งที่มีอยู่ใในคำสั่ง ftp
ftp> open hostname ใช้เมื่อต้องการ connect ไปยัง host ที่ต้องการ
ftp> close ใช้เมื่อต้องการ disconnect ออกจาก host ที่ใช้งานอยู่
ftp> bye หรือ quit ใช้เมื่อต้องการออกจากคำสั่ง ftp
ftp> ls หรีอ dir ใช้แสดงชื่อไฟล์ที่มีอยู่ใน current directory ของ host นั้น
ftp> get ใช้โอนไฟล์ทีละไฟล์จาก host ปลายทางมายัง localhost หรือเครื่องของเรานั้นเอง
ftp> mget ใช้โอนไฟล์ทีละหลายๆไฟล์จาก host ปลายทางมายัง localhost
ftp> put ใช้โอนไฟล์ทีละไฟล์จาก localhost ไปเก็บยัง host ปลายทาง
ftp> mput ใช้โอนไฟล์ทีละหลายๆไฟล์จาก localhost ไปเก็บยัง host ปลายทาง
ftp> cd ใช้เปลี่ยน directory
ftp> delete และ mdelete ใช้ลบไฟล์

คำสั่ง lsมีค่าเหมือนกับ คำสั่ง dir ของ dos
รูปแบบ $ ls [-option] [file]
option ที่สำคัญ
l แสดงแบบไฟล์ละบรรทัด แสดง permission , เจ้าของไฟล์ , ชนิด , ขนาด , เวลาที่สร้าง
a แสดงไฟล์ที่ซ่อนไว้ ( dir /ah)
p แสดงไฟล์โดยมี / ต่อท้าย directory
F แสดงไฟล์โดยมีสัญญลักษณ์ชนิดของไฟล์ต่อท้ายไฟล์คือ
/ = directory
* = execute file
@ = link file
ld แสดงเฉพาะ directory (dir /ad)
R แสดงไฟล์ที่อยู่ใน directory ด้วย (dir /s)
เช่น
$ ls
$ ls -la

คำสั่ง moreแสดงข้อมูลทีละหน้าจอ อาจใช้ร่วมกับเครื่องหมาย pipe line ( | ) หากต้องการดูหน้าถัดไปกด space ดูบรรทัดถัดไปกด Enter เช่น
$ ls -la | more
$ more filename

คำสั่ง catมีค่าเหมือนกับ คำสั่ง type ของ dos ใช้ดูข้อมูลในไฟล์ เช่น
$ cat filename

คำสั่ง clearมีค่าเหมือนกับ คำสั่ง cls ของ dos ใช้ลบหน้าจอ terminal ให้ว่าง
$ clear

คำสั่ง dateใช้แสดง วันที่ และ เวลา
$ date 17 May 1999

คำสั่ง cal ใช้แสดง ปฏิทินของระบบ
รูปแบบ $ cal month year เช่น
$ cal 07 1999

คำสั่ง lognameคำสั่งแสดงชื่อผู้ใช้ขณะใช้งาน
$ logname

คำสั่ง id ใช้แสดงชื่อและกลุ่มมของผู้ใช้งาน
$ id

คำสั่ง tty แสดงหมายเลข terminal ที่ใช้งานอยู่
$ tty

คำสั่ง hostnameคำสั่งแสดงชื่อเครื่องที่ใช้อยู่
$ hostname

คำสั่ง uname
คำสั่งแสดง ชื่อและรุ่นของ OS ชื่อและรุ่นของ cpu ชื่อเครื่อง
$ uname -a

คำสั่ง history
คำสั่งที่ใช้ดูคำสั่งที่ใช้ไปแล้วก่อนหน้านี้
$ history
เวลาเรียกใช้ต้องมี ! แล้วตามด้วยหมายเลขคำสั่งที่ต้องการ

คำสั่ง echo และ banner
$ echo "Hello" ใช้แสดงข้อความ "Hello" ขนาดปกติ
$ banner "Hello" ใช้แสดงข้อความ "Hello" ขนาดใหญ่

คำสั่ง who , w และ fingerใช้แสดงว่าใครใช้งานอยู่บ้างขณะนั้น
$ who
$ w
$ finger ดูผู้ใช้ที่ host เดียวกัน
$ finger @daidy.bu..ac.th ดูผู้ใช้โดยระบุ Host ที่จะดู
$ finger wihok ดูผู้ใช้โดยระบุคนที่จะดูลงไป
$ who am i แสดงชื่อผู้ใช้ เวลาที่เข้าใช้งาน และ หมายเลขเครื่อง
$ whoami เหมือนกับคำสั่ง logname

คำสั่ง pwd แสดง directory ที่เราอยู่ปัจจุบัน
$ pwd

คำสั่ง mkdirใช้สร้าง directory เทียบเท่า MD ใน DOS
$ mkdir dir_name

คำสั่ง cp
ใช้ copy ไฟล์หนึ่ง ไปยังอกไฟล์หนึ่ง
รูปแบบ $ cp [-irfp] file_source file_target
option -i หากมีการทับข้อมูลเดิมจะรอถามก่อนที่จะทับ
option -r copy ไฟล์ทั้งหมดรวมทั้ง directory ด้วย
option -f ไม่แสดงข้อความความผิดพลาดออกหน้าจอ
option -p ยืนยันเวลาและความเป็นเจ้าของเดิม
$ cp file_test /tmp/file_test

คำสั่ง mvใช้ move หรือเปลี่ยนชื่อไฟล์
รูปแบบ $ mv [-if] file_source file_target
ความหมายของ option เช่นเดียวกับ cp
$ mv index.html main.html เปลี่ยนชื่อไฟล์ index.html เป็น main.html

คำสั่ง rmใช้ลบไฟล์หรือ directory โดยที่ยังมีข้อมูลภายในเทียบเท่า del และ deltree ของ dos
รูปแบบ $ rm [-irf] filename
$ rm -r dir_name ลบ dir_name โดยที่ dir_name เป็น directory ว่างหรือไม่ว่างก็ได้
$ rm -i * ลบทุกไฟล์โดยรอถามตอบ

คำสั่ง rmdirใช้ลบ directory ที่ว่าง เทียบเท่ากับ rd ของ Dos
$ rmdir dir_name

คำสั่ง aliasใช้ย่อคำสั่งให้สั้นลง
$ alias l = ls -l
$ alias c = clear

คำสั่ง unaliasใช้ยกเลิก alias เช่น
$ unalias c

คำสั่ง type
ใช้ตรวจสอบว่าคำสั่งที่ใช้เก็บอยู่ที่ใดของระบบ
รูปแบบ $ type command
$ type clear

คำสั่ง findใช้ค้นหาไฟล์ที่ต้องการ เช่น
$ find /usr/bin -name "*sh" -print หาไฟล์ที่ลงท้ายด้วย sh จาก /usr/bin

คำสั่ง grep
ใช้คนหาข้อความที่ต้องการจากไฟล์
$ grep ข้อความ file

คำสั่ง man
man เป็นคำสั่งที่เป็นคู่มือการใช้คำสั่งแต่ละคำสั่งเช่น
$ man ls
$ man cp

คำสั่ง write ใช้ส่งข้อความไปปรากฎที่หน้าจอของเครื่องที่ระบุในคำสั่งไม่สามารถใช้ข้าม host ได้
เช่น $ write s0460003

คำสั่ง mesg
$ mesg ดู status การรับการติดต่อของ terminal
$ mesg y เปิดให้ terminal สามารถรับการติดต่อได้
$ mesg n ปิดไม่ให้ terminal สามารถรับการติดต่อได้

คำสั่ง talk
ใช้ ติดต่อสื่อสารแบบสองทาง เหมือนกับการคุยโดยผู้ส่ง ๆ ไปแล้วรอการตอบกลับจาก ผู้รับ สามารถหยุดการติดต่อโดย Ctrl + c สามารถใช้ข้าม host ได้
รูปแบบ $ talk username@hostname

คำสั่ง pine
ใช้อ่านและส่งจดหมายข้างในจะมี menu ให้ใช้

คำสั่ง tar
ใช้ สำหรับ รวมไฟล์ย่อยให้เป็นไฟล์ Packet คล้ายๆกับการ zip หลายๆไฟล์ให้เป็นไฟล์เดียวแต่ขนาดไฟล์ไม่ได้ลดลงอย่างการ zip โดยไฟล์ output ที่ได้จะตั้งชื่อเป็น filename.tar หรือการแตกไฟล์ packet จาก filename.tar ให้เป็นไฟล์ย่อยมักจะใช้คู่กับ gzip หรือ compress เพื่อทำการลดขนาด packet ให้เล็กลง

รูปแบบการใช้

$ tar -option output input
-option ประกอบด้วย -cvf , -tvf , -xvf แสดงดังด้านล่าง
output คือ ไฟล์.tar หรืออาจจะเป็น device เช่น tape ก็ได้
input คือ ไฟล์หรือกลุ่มไฟล์หรือ directory หรือรวมกันทั้งหมดที่กล่าวมา
$ tar -cvf Output_file.tar /home/myhome/*
Option -cvf ใช้สำหรับการรวมไฟล์ย่อยไปสู่ไฟล์ .tar จากตัวอย่าง รวมไฟล์ทุกไฟล์ที่อยู่ใน /home/myhome/ เข้าสู่ไฟล์ชื่อ Output_file.tar
$ tar -tvf filename.tar
Option -tvf ใช้แตกไฟล์ .tar เป็นไฟล์ย่อยๆแบบ preview คือแสดงให้ดูไม่ได้แตกจริงอาจใช้คู่กับ คำสั่งอื่น เพื่อให้ได้ประโยชน์ตามต้องการ เช่น tar -tvf filename.tar |more
$ tar -xvf filename.tar
Option -xvf ใช้แตกไฟล์ .tar เป็นไฟล์ย่อยๆ โดยจะแตกลง ณ current directory

คำสั่ง gzip

ใช้ zip หรือ Unzip ไฟล์ packet โดยมากแล้วจะเป็น .tar เช่น
$ gzip filename.tar ผลที่ได้จะได้ไฟล์ซึ่งมีการ zip แล้วชื่อ filename.tar.gz
$ gzip -d filename.tar.gz ใช้ unzip ไฟล์ผลที่ได้จะเป็น filename.tar

คำสั่ง Compress และ Uncompress

หลังจากการ compress แล้วจะได้เป็นชื่อไฟล์เดิมแต่ต่อท้ายด้วย .Z การใช้งานเหมือนกับ gzip และ gzip -d เช่น
$ compress -v file.tar จะได้ไฟล์ชื่อ file.tar.Z โดย Option -v จะเป็นการ verify การ compress
$ uncompress -v file.tar.Z